Taalbarbaren, je ziet ze steeds meer op Facebook, Whatsapp, Telegram, forums, etc.
Ik kom nog uit het tijdperk dat de Nederlandse taal er nog net niet ingeslagen werd, je moest het gewoon leren; of je wilde of niet. Nu wil ik mezelf niet op de borst kloppen dat mijn Nederlands perfect is, integendeel. Foutjes worden ook door mij gemaakt, maar dan heb ik het ook echt over foutjes die per ongeluk worden gemaakt.

Wat geen “foutjes” zijn, zijn zinnetjes als volgt: “hij heb ze fiets op slot gezet” of “ik gaat de tv aanzetten“.
Ja echt, ik kom dit soort zinnetjes (en andere taalfouten van gelijke strekking) geregeld tegen. Als je er dan wat van zegt krijg je als antwoord “Ja, dat is spreektaal. Dat mag op Facebook/Whatsapp/etc”. Onzin natuurlijk! Iets wat je herhaaldelijk (bewust?) fout doet, doe je straks in het dagelijkse leven net zo fout, want je weet niet meer beter. En voor degenen die niet weten wat er fout is aan deze zinnen: het moet natuurlijk “hij heeft zijn fiets op slot gezet” zijn en “ik ga de tv aanzetten“.
Mijn collega’s noemen mij geregeld ook wel “Grammar Nazi”…

Ook het bekende d/t/dt “probleem” lijkt voor steeds meer mensen een probleem op te leveren. Ja, natuurlijk is het een kwestie van gevoel voor (de Nederlandse) taal hebben om dit zonder na te denken correct te doen. Maar dan nog, je leert als het goed is nog steeds de regeltjes hiervoor op school zodat je weet hoe je hiermee moet omgaan als je het niet op gevoel kunt doen (of twijfelt).
Het doet gewoon pijn aan je ogen: “hij heeft gebelt” of hij “communiceerd niet goed“…

Maak ik me onterecht druk? Misschien wel… Maar ik hou altijd in gedachten dat wanneer de persoon in kwestie straks bijvoorbeeld een sollicitatiebrief moet gaan schrijven, deze zelfde schrijfwijze gehanteerd wordt. Grote kans natuurlijk dat je dan niet door de selectieprocedure heen komt. Nog steeds niet mijn probleem natuurlijk, maar het gezeur dat je dan weer om je heen hoort dat iemand niet is aangenomen (wat in dit soort gevallen best terecht is)…
Maar een erger scenario: stel nu dat er alleen maar mensen reageren die niet meer weten hoe het moet en dan moet daar noodgedwongen een keuze uit gemaakt worden… Je wil als werkgever toch niet hebben dat je personeel hebt dat op zo’n manier met de buitenwereld communiceert; dan kun je net zo goed direct een stapel visitekaartjes laten drukken en direct in de vuilnisbak dumpen. Nu ook niet mijn probleem, maar ik heb ooit plannen gehad om fulltime voor mezelf te beginnen en dan hou je ook rekening met de toekomst en dus ook met personeel (en aanverwante zaken). Op dit moment liggen de plannen niet eens meer in de koelkast maar in de vriezer, maar je weet maar nooit… 🙂

Maar omdat ik bij het maken van mijn dagelijkse teksten (ook e-mails naar klanten) hierdoor ook negatief word beïnvloed en ik vast niet de enige ben (ik hoor wel meer mensen hierover mopperen), gaat dit straks wel een groter probleem worden. Ik merk zelf bijvoorbeeld soms dat hoe vaker ik de “foute” taal lees, des te meer ik bij tijd en wijle moet nadenken (en zelfs ga twijfelen) of ik het nog wel goed doe. Kortom: behoor jij tot de groep die het (bewust?) fout doet, geef jezelf een schop onder je kont en probeer het gewoon goed te doen. Is het niet voor jezelf en je eigen toekomst, dan is het wel voor iemand anders die het wel goed wil doen, maar dankzij jou gaat twijfelen of jouw foute teksten als correct voorbeeld ziet.